Gewekt door moeder natuur
Door: Michael
Blijf op de hoogte en volg Michael
22 Maart 2017 | Indonesië, Lombok
Dinsdag, gisteren zijn we naar de watervallen geweest, de watervallen op de vulkaan Rinjani. Tijdens de rit er naartoe begon het te regenen. Regenen zoals in Nederland kennen ze hier niet. Een flinke bui in Nederland stelt hier niet veel voor. Bij aankomst had ik er een hard hoofd in moet ik zeggen. Gelukkig stopte het met regenen na een kopje thee en zijn we gaan klimmen. Ik vroeg vooraf of ik mijn wandelschoenen aan moest, was niet nodig werd me gezegd. Slippers zou al volstaan. Prima. Dat zijn uiteindelijk blote voeten geworden. Het was een pittige tocht door modder en de bossen waarbij klimmen geen uitzondering was. We waren aan het zwemmen in de eerste waterval toen het weer begon te regenen. Wij liepen uiteindelijk in zwembroek op slippers in de regen door de bossen te banjeren. Ik moest erg lachen toen we meerdere groepen in volledige Decathlon outfit zagen lopen. Lange broek, wandelschoenen, poncho en helemaal waterproof. Het leuke van de watervallen is dat je er in kunt zwemmen. De mensen met Decathlon stonden bij de waterval te staren, natgeregend met een sip gezicht. Het is maar net hoeveel invloed je de regen laat hebben op je plezier. Ik heb een onwijs toffe dag gehad. In de regen.
Na de tocht hebben we weer thee gedronken en een avocado gegeten, ik was een beetje verbaasd over het verschil tussen de avocado hier en in Nederland. Erg groot en zo onwijs veel smaak. Omdat het zo lekker was hebben Eline en ik besloten zelf te gaan koken. We hebben wraps met kip, guacamole en wat groenten gemaakt. Dat klinkt eenvoudig maar een drie gangen diner in Nederland is makkelijker. Het mes van mijn Leatherman was het beste mes. Alles is verder vies, niets is heel en in de supermarkt verkopen ze bijvoorbeeld geen vlees. Kipfilet is een optie maar dat kan alleen als je 'm zelf slacht. We hebben uiteindelijk kip sticks uit de diepvries genomen om vervolgens met een geïmproviseerde frituur te bakken (een pan met olie). Eten was erg lekker, koken was gezellig en tof om hier te zien waar ze het mee moeten doen.
Vanochtend had ik een bijzondere wekker. Moeder natuur. Ik werd wakker door het gevoel van een bewegend bed. Het duurde even voor ik het door had en toen werd het erger. Ik schudde aardig heen en weer in m'n bed, een aardbeving. In eerste instantie bleef ik liggen maar al snel ben ik naar buiten uit angst voor instorting. Voor ik buiten was was het alweer voorbij, er waren nog wat mensen naar buiten gegaan maar voor de locals stelt het niets voor. Ik zal mezelf niet stoerder voordoen, ik ben best geschrokken.
Vanddag ga ik weer surfen, ik kan al een nieuw bord proberen. Ik ben benieuwd, het is in iedergeval erg leuk!
Voor de mensen die zich afvragen hoe het met m'n darmen gaat (een veel voorkomende vraag). Het wisselt, onder het schrijven van dit blog 2 keer naar het toilet gemoeten.
-
22 Maart 2017 - 08:49
Geoffrey:
De Decathlonners een groep backpackers die zijn/haar outfit volledig bij de Decathlon koopt en vaak de kaartjes aan de outfits laat zitten in de hoop deze te kunnen terugbrengen na de reis. Deze sportieve reiziger is vaak niet op zijn meest 'happy state' tijdens het echt beleven van avonturen in hun outfit, gezien deze daardoor vaak niet meer teruggebracht kan worden en extra kosten met zich meebrengt. De decathlonners zijn herbivoren en komen vaak in groepen van 4 tot 12 personen.
Toffe verhalen, maar ik kon het niet laten mijn beschrijving over de Decathlon outfits te noemen. Geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley