The end

Gister de laatste dag gehad. Het leek een mindere dag te worden omdat je half rekening dient te houden met je reisgenoten, de mensen van de boot. De Mexicaan en de local deden dat niet, de Duitsers sliepen elders en de Nederlanders waren opzoek naar een nieuwe vlucht. Net toen ik me voorgenomen had gewoon weer m'n eigen plan te trekken vroegen de Duitse heren of ik mee wilde naar de watervallen, inmiddels had ik een scooter dus waarom niet. Dat was een mooie scootterit door de bergen, over slechte wegen, door de modder en tussen de natuur. Eenmaal bij de watervallen wachtte ons een lange maar mooie wandeling om uiteindelijk bij een waterval uit te komen. Rond een uur of 6 vertrokken we weer, in het donker (donker in Den Haag is anders dan in Labuan Bajo), door de modder, in de regen, tussen de natuur. Het was een spannend ritje. Bij terugkomst in het hotel had ik een mailtje van KLM en een mailtje met als onderwerp "lbjkksj" van NAM air, over mijn vlucht naar Bali. Bij KLM ging het over het inchecken voor de vlucht en het mailtje van NAM air over de wijziging van m'n vlucht. Ik was er al voor ik op reis ging bang voor, vertraging waardoor ik m'n aansluiting zou missen. De vlucht was dusdanig gewijzigd dat ik m'n aansluitingen zou missen. Fijn, zo'n 15 uur voor vertrek. Op internet waren geen vluchten meer beschikbaar, dus het begon spannend te worden. Volgens de eigenaresse was de enige mogelijkheid om naar het vliegveld te gaan om 6.30 en iets proberen te regelen. Fijn. Het is 21.30, de man van m'n scooter, die ik morgen vanaf 08.00 kan inleveren heeft m'n rijbewijs (als borg). Die zou ik dus kwijt zijn. Gelukkig stelde de eigenaresse voor om te gaan kijken daar en die man proberen te zoeken, een van haar personeelsleden zou met me mee gaan. Prima, wij daar naartoe en gelukkig zaten er wat oude heren op de plek van de scooter verhuur en die konden ook m'n rijbewijs teruggeven nadat de man van het hotel even onderhandelde. Goed, 1 probleem opgelost, morgen ochtend het volgende. Ik ben maar even wat gaan eten met een van de Nederlandse meiden (de ander was ziek). Door iemand van het hotel gebracht, die heeft voor het restaurant een uur staan wachten en ons weer teruggebracht (dat kost je €7). Vanochtend vroeg uit de veren naar het vliegveld. Ik kwam 06.55 aan, om 07.05 had ik een vlucht die een kwartier later de lucht in zou gaan. Rennen dus, inchecken, security en boarden. Best lekker dat alles zonder te wachten. Ik ga even van het uitzicht genieten vanuit dit kleine propeller vliegtuig.

Het wordt een lange dag. Vanochtend dus om 06.30 vertrokken uit het hotel, morgen ochtend om 06.00 uur land ik op Schiphol. Ik breng 30 uur door op vliegvelden en in vliegtuigen (tijdsverschil). Tot nu toe is dat prima, ik heb er geen hekel aan. Ik wil nog wat dingen schrijven over mijn vakantie en Indonesië in dit laatste blog. Allereerst kan ik zeggen dat het geslaagd is. Alleen reizen is heerlijk, lekker op jezelf, het ontmoeten van mensen en de vrijheid bevallen me goed. We moeten er niet zo tegenop kijken, ja dat gebeurt, het is namelijk best eenvoudig om alleen te reizen. Niet specialer maken dan het is. Ik ben blij dat ik naar Indonesië ben gegaan. Thailand is erg populair en wordt gezien als een "makkelijk" backpack land, vooral Bangkok. Voor mij juist een reden daar niet heen te gaan. Indonesië is dat niet en is ook erg mooi, er wonen lieve mensen, behalve de mensen die m'n slippers hebben gestolen. Al zullen ze wel goed terecht zijn gekomen, de armoede is hier namelijk gigantisch. Als je al een salaris hebt dan is dat ongeveer 100 euro per maand. Soms moet je daar de helft van afdragen aan je geboortedorp (zoals Bul), iets met corruptie. Alles is hier inderdaad goedkoper, maar het is niet in verhouding, absoluut niet zelfs. Iedereen gunt elkaar hier werk zodat iedereen wat heeft. Zo stond er gister 9 man personeel tegenover 5 gasten in het restaurant waar we gegeten hebben. Dat is iets wat we in het westen soms een beetje missen denk ik, het gunnen. Overigens ben ik door Eline het eten gaan waarderen. Er zijn dagen geweest dat ik de dag door ben gekomen met 3 rijstmaaltijden. Ja, dat is dus ook het ontbijt. Eline zei dat toen ze in Nederland was het eten van hier miste, ik kan me zelfs dat inmiddels voorstellen. De hygiëne hier zal ik daarentegen niet missen.

Vakantie dus voorbij, jammer, maar lekker thuis zijn is geen straf. Lekker naar m'n eigen huisje waar goed op gepast is door Willemijn, waarvoor dank. M'n ouders, broer, opa en oma's weer zien, ook erg fijn. En tot slot zondag voetbal kijken met vrienden en een biertje. Het leven is zo slecht nog niet. Ik ben nog steeds geen #traveladdict ik heb gewoon een leuke vakantie gehad.

Bedankt voor het lezen en de leuke reacties. Ik vond het leuk om te schrijven, wie weet doe ik er ooit nog iets mee. Foto's volgen op Facebook en Instagram.

Groetjes!