Eindelijk weer een blog

Prima vlucht gehad naar Lombok. Bij de aankomst stonden er ongeveer 30 taxichauffeurs en vergelijkbaar te wachten. Er kwamen er direct twee op me afgelopen die me vroegen waar ik heen wilde. Gili zei ik maar, want ik weet niet hoe de haven om er te komen heet. Ze begrepen me. De onderhandeling startte met een bod vanuit de chauffeurs van 450 (duizend). Goed dat was wat veel, ik had zelf 250 bedacht voor de 2 uur durende rit (lonely planet (reisgids), bedankt). Ik begon me af te vragen of dat haalbaar was. Ik antwoordde op het eerste bod nee met n flinke lach en liep door. Toen kwam de vraag how much, how much. Just give me a good price zei ik. Er werd 400 genoemd en de tweede kwam met 350. Daar bleven ze op hangen.. jammer. Dus ik zei: no, still to much. Toen zei de een van de taxichauffeurs 300. De ander bleef bij 350 maar vertelde dat die gast van 300 geen auto maar een busje had. Boeiend. Ik zei hem dat als ie 250 zou doen ik met 'm mee zou gaan. Inmiddels zijn we op weg.

Het zelfde voor de boten, kwam laat aan waardoor ik niet met de puclic boat kon. Dat heeft me geld gekost want ik moest met een speedboot. Uiteindelijk waren de mensen verbaasd over wat ik uiteindelijk heb kunnen regelen. Al het vervoer voor de komende dagen is geregeld en betaald, nu nog maar kijken of ze het nakomen. De afspraken zijn gemaakt in niet al te fijne sfeer, het was wat gespannen.

Die deal hierboven bleek niet zo'n succes. Ik moest hem per telefoon berichten als ik m'n vervoer nodig had. Hij reageert niet. De schade valt mee maar ik ga zo toch even kijken of ik 'm kan vinden. Ik ga er alvast vanuit dat hij zal zeggen dat het aan mij ligt en niet aan hem en ik er daarom niets mee op zal schieten. We gaan het meemaken.

Ik ga vandaag richting Kuta Lombok, de plek waar Eline is. Iets eerder dan gepland en dat gaat ten koste van één dag en nacht feesten op Gili T. Ik heb de behoefte aan het feesten niet zo merk ik, vandaar. Ik heb hier in Gili Air, wat een heel mooi eiland is, veel opgetrokken met Nederlanders. Ja, enigsinds verbazingwekkend te noemen, ik heb het normaal namelijk niet zo op Nederlanders, ik kan ze eigenlijk niet uitstaan op vakantie. (Bijvoorbeeld omdat er nu, 5 minuten na het schrijven hiervan een bezwete Nederlandse vrouw van 50 voorbij loopt, alles hang al wat en in de gouden bikini is het dramatische te noemen. Daar komt bij dat het hoogst ongebruikelijk is om in je bikini te lopen hier, ivm geloof en cultuur, niemand doet dat dan ook. Over het aanpassen aan een andere cultuur gesproken Nederlanders (!)). Deze waren erg gezellig. Eindelijk, met twee van dit groepje gedoken, voor mij de eerste echte duik na het behalen van mijn brevet (6 jaar geleden). We hebben een haaien duik geboekt, dat bleek een haai duik. Met één haai dus. Om heel eerlijk te zijn is het hier onderwater minder mooi dan boven water, al het koraal is dood wat erg zonde is. Wel heel tof om de haai gezien te hebben en een stuk of 5 onderwaterschildpadden, logisch. Landschildpadden zou erg raar zijn.

Ik reis samen met een Nederlands meisje naar Kuta Lombok, Bibi. Toen we vanaf de boot afstapten kwam er een man die vroeg om ons ticket en zei dat we hem moesten volgen. We werden in een wagentje gezet met een paard ervoor, dit paard zou ons naar de bus brengen. Niets is zoals het lijkt, toen we 10 meter aan het rijden waren stopte de man; "this is not included the ticket" jup het is ze weer gelukt. Maargoed voor €1,75 is dat niet zo erg. Wat ik erger vind is het arme paardje waar ik gebruik van gemaakt heb, sorry arm beestje. Doordat we overigens zo snel werden meegenomen heb ik die gozer van m'n deal niet meer kunnen vinden. Sukkel.

Het bleek erger. Als ik me druk moet maken omdat voor de keren dat ik in de maling genomen word zou ik depressief worden. Oké, dat is niet waar want ik maak me er druk om en heb de behoefte om flink boos te worden op iemand die me nog eens in de maling neemt, wat ongetwijfeld gaat gebeuren. We zijn dus met dat paard naar onze bus gebracht, die was er niet maar kwam later aanrijden. Met mensen uit de haven waar wij net vandaan kwamen. Dat busje stop dus gewoon in de haven. Zucht.

Ik blijf maar gewoon schrijven tot ik WiFi heb. Inmiddels zijn we goed aangekomen in Kuta, hostel geregeld en Eline gevonden! Eline heeft gelijk een scooter en slaapplek geregeld, super fijn! Ik heb zojuist met haar vriend een kip geplukt die net was geslacht, voor vanavond op de bbq. Terwijl ik dit typ verbrand hij de veren met wat bladeren en de rest van het afval. Bizar, maar ze kunnen gewoon niet anders. Afval wordt niet opgehaald en eeuwig verzamelen is geen optie. Hij staat nu met een oude onderbroek het vuur aan te maken, dat je het even weet. Brand lastig want we hebben de kip geplukt nadat we hem (ja hem) in kokend water hebben gelegd (dat plukt beter). Dat rookt dus lekker, als het al brand. Ah fijn, ik krijg iets aangeboden, ik hoorde al wat bakken in de pan, het klonk als een hamburger die lekker ligt te knetteren in de olie. Dat is niet logisch, het zijn de ingewanden van de kip, ik sla even over.

Eindelijk kan ik weer iets plaatsen. Mijn excuses. WiFi in Kuta is minimaal, ik zal dus schrijven als ik tijd heb maar plaatsen zal lastig zijn, ik doe m'n best. Vandaag gaat de vriend van Eline me leren surfen, ik kijk er naar uit!